Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depreminin birinci yıl dönümü yaklaşırken, depremden etkilenen aileler kayıp yakınlarını hâlâ bulamadı. Aileler, Meclis’te soruşturma komisyonu kurulmaması ve muhalefet partilerinin sunduğu önerilere yanıt verilmemesi nedeniyle öfkeli. Hatay Rönesans Residence’ta kızı ve iki torununun kaybolduğunu belirten Suna Öztürk, “12 ay geçmesine rağmen kızımın tek bir saç telini bile bulamadım. Sadece dişine ihtiyacım var. Ellerinde bile yok. Bir mezar. Sizlerden ricam Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerine seslenmeniz. 12 ay oldu, 12 ay oldu. “Fethi mezarlarının yapılmasını istiyoruz” dedi.
6 Şubat depreminin birinci yıl dönümünde Hatay, Malatya ve Kahramanmaraş’tan Ankara’ya gelen depremzedeler, kayıp yakınları için bugün başkentteydi. Ankara Ulus Meydanı’nda yapılan basın açıklamasına; CHP Genel Başkan Yardımcısı Aylin Nazlıaka, CHP Kahramanmaraş Milletvekili Ali Öztunç, CHP Hatay Milletvekili Servet Mullaoğlu, DEM Partisi Kocaeli Milletvekili Ömer Faruk Gergerlioğlu, EMEP İstanbul Milletvekili İskender Bayhan ve depremden etkilenen bölgelerden Nurhak Belediye Başkanı İlhami Bozan da katıldı. depremzedelerin açıklamalarında yer aldı ve onlara destek verdi. .
Aileler kayıp yakınlarının fotoğraflarını para karşılığında taşıdı. Ağlayan aileler, yakınlarının mezarlarının bile olmadığını belirterek, Meclis’te soruşturma komisyonu kurulması talebinde bulunurken, muhalefet partilerinin önerilerine yanıt verilmemesine de tepki gösterdi.
Hatay’da depremde yıkılan Rönesans Residence’ta yaşayan kızı ve iki torununun kayıp olduğunu belirten Suna Öztürk, “12 ay geçmesine rağmen kızımın tek bir saçını dahi bulamadım. . Bir dişe ihtiyacım var. Mezarları bile yok. Sizden ricam, Türkiye Büyük Millet Meclisi üyelerine seslenmenizdir; “12 ay oldu, artık gözyaşlarımızı durdurun. Fethi mezarlarının yapılmasını istiyoruz” dedi.
“FETHİ’NİN MEZARLARI AÇILSIN”
Kayıp yakını Selahattin Dönmez, “Bir hafta boyunca çocuklarımı molozun yanında aradık ama bulamadık. Enkazı 3 kez taradık, tek bir kemik parçası bile bulamadık. Orada” dedi. Gezmediğim hastane, yurt kalmadı. Fethi mezarları açtırdı. Çocuklarımı, torunlarımı özledim. Torunlarımın onlara ‘dede’ demesini istedim.” konuştu.
Depremzedeler ve Kayıp Yakınlarıyla Dayanışma Derneği (DEMAK) Başkan Yardımcısı Sema Güleç, basın açıklamasını okudu ve depremde Antakya’da 20 yaşındaki oğlunu kaybettiğini belirtti. Güleç şunları söyledi:
“Birkaç gün sonra depremin üzerinden 1 yıl geçecek ve 11 ilde kayıp olan 38’i çocuk 145 kişinin akıbetini hâlâ bilmiyoruz. Bu 145 kişi bizim çocuklarımız, annelerimiz, babalarımız. Bazıları için sadece bir sayı olan bu 145 kişi bizim eşlerimizdir.” Hayatlarımız. Her yolu ve prosedürü denememize rağmen kayıplarımızı hala bulamadık. Çoğumuz enkaz kaldırılıncaya kadar enkazın başında bekledik, tüm resmi kurumlara başvurduk, DNA örneklerimizi verdik, kayıplarımızı hastanelerde, mezarlıklarda, sevgi ve bakım evlerinde, tüm devlet kurumlarında aradık, tüm belgeleri aldık. aldığımız raporlar. Değerlendirdik ama bir sonuca ulaşamadık.
“HER ŞEYE RAĞMEN GİDİLECEK BİR MEZAR TAŞIMIZ OLSUN İSTİYORUZ”
Dernek olarak ilk talebimiz kayıplarımızın bulunması için TBMM’de bir komisyon kurulmasıydı. Bu konuyla ilgili Meclis’e iki kez önerge sunuldu ancak reddedildi. Söz konusu teklifin neden reddedildiğine ilişkin açıklama bekliyoruz. 11 ilden kayıp aileleri ve sivil toplum kuruluşlarının katılımıyla yaptığımız bu açıklamada tüm kamuoyuna ve iktidarlara sesleniyoruz, lütfen sesinizi bize verin. Bizi yalnız bırakmayın. Çocuklarımızın, eşlerimizin, annelerimizin, babalarımızın, kardeşlerimizin bir tırnağının, bir kemiğinin kesilmesini bile kabul ettirildik. İnsan ölü bir akrabasını bulunca mutlu olur mu? Biz sevinmek için yaratıldık. Her şeye rağmen gidecek bir mezar taşımız olsun istiyoruz.
“HAYATIMIZIN NÜFUSUN ELİNDEN KAYBINI İSTEMİYORUZ”
Kayıp yakınlarının nüfustan çıkarılması sürecinin isteğe bağlı olmasını talep ediyoruz. Canımızın kaybolmasını, nüfustan mahrum edilmesini istemiyoruz. Eğer canımızı nüfustan azaltmak istiyorlarsa bırakın cesetlerini bulsunlar, bize versinler. Aksi takdirde kaybettiğimiz canlarımızın toplumdan silinmesini hiçbir şekilde kabul etmiyorum. Tüm kamuoyunu bizimle dayanışmaya ve sesimize ses olmaya çağırıyoruz. Lütfen hayatlarımızı görmezden gelmeyi bırakın. Kayıp aileleri olarak yakınlarımızı buluncaya kadar arama çalışmalarımız devam edecek. DEMAK olarak her yolu ve sistemi denemekten kaçınmayacağız. “Bir yıldır bulunamayan kayıp insanlarımıza ses olmaya ve onları bulana kadar aramaya devam edeceğiz.”
